Column: Tompouce

Hoe kan ik schrijven over de perikelen in de sector als er oorlogen woeden waarbij alle grenzen ver overschreden worden. Hoe kan het dat het maatschappelijke debat kan gaan over lintjes, Efteling, kinderklimaattop of appelmoes?

Het is lastig voor mij om soms te bewegen in het Tompouce model van Govert Geldof. Een inspirator voor mij. Ik zie mijn rol bij de provincie ook in het zachte gedeelte van de tompouce, het zoete, het luchtige, waar meer ruimte zit dan in de korsten van de tompouce. De bovenkant vertegenwoordigd overheden, de systeemwereld. En de onderkant van de tompouce, gebiedsprocessen de leefwereld.

Twee werelden

Ik beweeg me tussen dit twee werelden. Soms comfortabel, soms onder druk en voelt het of ik beide werelden vast heb aan elastieken die allebei aan mij trekken. Dan voelt het minder comfortabel. Hier thuis zijn we nog steeds onderhevig aan de grillen van het systeem, sommige plannen werken andere zijn onmogelijk om door de systeemwereld te krijgen. Terwijl je weet dat in het vergezicht het plaatje moet passen in het toekomstbeeld wat we hebben van het platteland.

Af en toe zie je hoe het systeem weer optimaforma draait. Hoe we terugvallen in oude patronen. Hoe traag en taai de processen gaan. Ik kan een heel groot deel accepteren, maar soms zie ik de afstand met de leefwereld zo groot worden dat ik onrustig begin te worden. En ook ik soms cynisch wordt.

Vertrouwen

Ik heb altijd een houvast; een enorm vertrouwen in de mensen. Wij zijn in staat zulke mooie dingen te creëren samen. Ik ben gelukkig betrokken bij een heel aantal initiatieven waar we in staat zijn om met elkaar verandering te faciliteren. We bouwen veilige tussenruimtes, waar we goed weten te laveren tussen de boven- en onderkant van de tompouce. Ook mag ik met enige regelmaat bij mooie ontmoetingen zijn. Dat geeft me zo veel hoop. We zijn in staat met commitment, vasthoudendheid en toewijding van mensen in de regio om mooie dingen voor elkaar krijgen. Op zoek naar zulke initiatieven? Laat het me weten, ik heb voorbeelden genoeg.

Mooiste quote van Govert Geldof in zijn Tompouce model: hoe ‘meet’ je het succes van een gebiedsproces? Antwoord: als de mensen in het gebied om andere ‘dingen’ blij zijn dan de overheid.

Groet,
Heleen