Fotoserie: Boeren en wandelaars dragen elkaar op handen
Het is een drukte van belang op de Wilhelminalaan in Wijchen. Het publiek zorgt, met de meegebrachte geluidsinstallatie en continue aanmoedigingen voor een positieve en gezellige sfeer. Voetje voor voetje passeren de duizenden wandelaars het melkveebedrijf van Jan en Thera van Casteren. Het is alweer de dertiende keer dat het erf van Van Casteren dienstdoet als pleisterplaats voor de ZLTO afdeling Rijk van Nijmegen. „Ik doe het vooral, omdat het ieder jaar weer zo gezellig is”, vertelt Jan. Die niet alleen zijn erf, maar ook zijn toilet openstelt voor een sanitaire stop. „Dat wordt zo enorm gewaardeerd door wandelaars.”
Melk scheppen met de pollepel
Al lang voor de ZLTO bij Jan kwam vragen of zij op zijn erf producten uit mochten delen aan de wandelaars, deelde Jan samen met zijn broers en zussen al melk uit aan de wandelaars. „Vroeger toen ik nog op de lagere school zat”, vertelt Jan, „kwam de vierdaagse hier ook al langs. Maar toen was er op deze straat nog helemaal niks te doen. Af en toe liep er dan een wandelaar het erf op die om een glaasje water vroeg. Het bracht ons op het idee melk te gaan verkopen aan de wandelaars. Met een melkbus brachten we de melk van de tank naar de straat. Waar we de melk vervolgens met de pollepel in bekers schepten. Voor een dubbeltje konden wandelaars dan een beker melk kopen.” Nu jaren later is het een drukte van belang op het erf.
Samen de schouders eronder
Een groep van 35 vrijwilligers werkt zich tussen tien en één een slag in de rondte om alle wandelaars te verwennen met gezonde lekkernijen afkomstig van boeren uit de buurt. En dat wordt gewaardeerd. Joan vindt het super dat de boeren de wandelaars zo gastvrij ontvangen. „Vandaag hebben we kwark met granola en gisteren hadden we een bekertje Optimel. Toen zijn we zelfs nog met die koe op de foto gegaan. Ik ben er blij mee dat de boeren dit voor ons doen.”, vertelt ze enthousiast, wijzend naar de grote opblaaskoe aan het eind van het erf. Overnachten doet ze samen met haar vriendin Yvonne bij ‘vrienden van de fiets’ in Nijmegen.
Boeren aan de wandel
Yvonne zelf ook van de boerderij afkomstig kijkt geïnteresseerd rond op het bedrijf van de familie Van Casteren. Zelf melken ze 120 melkkoeien in het Brabantse Veghel. Een opvolger hebben ze niet, maar met een man die in hart en nieren boer is, is stoppen nog niet aan de orde. „We kijken gewoon hoe het loopt, voorlopig redden wij ons prima.” Naast haar werk op de boerderij werkt ze ook nog drie dagen in de week op een accountantsbureau dat zich richt op de agrarische sector. Samen met Joan loopt ze dit jaar voor het eerst de vierdaagse. „Ik meende altijd dat ik het te druk had, om te lopen. Maar dit jaar hebben we gewoon gezegd, we gaan het doen. En dan hadden we ook nog het geluk dat wij als debutanten allebei een startbewijs wisten te bemachtigen”, vertelt Yvonne. Die eerlijk toegaf zich wel verkeken te hebben op de tijd die nodig is om goed te trainen.
Hart voor de boeren
Vrijwilliger Bianca, die de boeren een warm hart toedraagt, roemt de sfeer en het ondersteunen van de boeren als belangrijkste drijfveren om jaar op jaar boerenproducten uit te delen aan de niet aflatende stroom wandelaars. „Maar vooral voor het sfeertje en dat ik op deze manier toch een soort van meedoe aan de vierdaagse zonder dat ik hoef te lopen”, geeft ze eerlijk toe. Sylvia, eveneens al jaren van de partij, runt samen met man en zoon een melkveebedrijf een paar kilometer verderop. Zij is reeds vanaf het eerste uur betrokken bij de ‘boerenactie’, die ooit begon bij het melkveebedrijf van Marcel van Zwambacht, een stukje verderop in de straat. Als boerin kent zij de waarde van een actie deze als geen ander. „Hier valt geen onvertogen woord. Wandelaars zijn vol lof over onze producten en gastvrijheid, betere PR kun je niet maken. Ik heb al verschillende keren gedacht, nu stop ik ermee. Maar ieder jaar op roze woensdag sta ik hier weer, het is ook gewoon hartstikke gezellig”, vertelt Silvia snel tussen haar drukke werkzaamheden door.
Tiny, in het verleden ook altijd druk met het uitdelen van zuivel en fruit doet het tegenwoordig wat rustiger aan. „We doen wat we kunnen. Dit jaar ben ik hier eens rustig op het bankje bij de wandelaars gaan zitten om te luisteren naar hun verhalen en ze af en toe een hart onder de riem te steken", vertelt Tiny enthousiast. En zo zoekt ieder (oud) agrariër een taak die bij hem of haar past. Alles om de wandelaar te ondersteunen en aan te moedigen.
10.000 roze eieren en 28.000 poffertjes
Hoe geliefd de producten van de boeren zijn blijkt wel uit de enorme hoeveelheden zuivel, eieren, poffertjes, groenten en worst die door de wandelaars met smaak worden opgegeten. Arno Roelofs, al die jaren al de aanjager achter de boeren-uitdeelactie is trots op wat de sector deze vier dagen presteert. Hij vertelt hoe hij in 2011 samen met collega ZLTO-bestuurder Rita Scholtens een cursus volgde hoe je als groep een dergelijk project op poten kon zetten. Maar al na één jaar besloot Rita in plaats van producten uit te delen zelf te gaan wandelen. „Maar een betere ambassadeur als Rita kunnen we ons niet wensen”, bekijkt Arno het van de positieve kant.
