GS Overijssel: ‘Grondaankopen drijven grondprijzen niet op’

Volgens het college is voor de ontwikkeling van Natura 2000 compensatie in grond in plaats van in geld heel belangrijk voor boeren. ‘Daarvoor is ruilgrond nodig. Die ruilgrond proberen we te kopen om boeren te kunnen compenseren. Als we deze gronden kopen doen we dat marktconform.’

Geen analyse effecten grondmarkt

Wel geeft Gedeputeerde Staten (GS) toe dat er geen analyse is gemaakt van de mogelijke effecten van grondaankopen op de grondmarkt maar dat dat ook niet zal gebeuren: ‘Daarvoor zien we geen meerwaarde. Het gaat hier om een grondstrategie gekoppeld aan de Ontwikkelopgave Natura 2000, zoals die door Provinciale Staten (PS) ruim tien jaar geleden is vastgesteld.’ Het college wijst er verder op dat er geen sprake is van een nieuwe aankoopstrategie zoals Van ’t Hul stelt: ‘De manier van werken die we sinds 2014 hanteren is nu opnieuw opgeschreven, maar inhoudelijk niet gewijzigd.’

Behoud van boerenbedrijven als uitgangspunt

Van ’t Hul wilde ook weten of er bij grondaankopen specifiek rekening wordt gehouden met de belangen van jonge boeren. Dat gebeurt volgens GS niet. ‘Het behoud van boerenbedrijven is uitgangspunt. We voldoen zoveel mogelijk aan de wensen van een agrariër. Als hij of zij de grond in eigendom wenst te houden is dat mogelijk. Het is expliciet niet de bedoeling om gronden in eigendom te verkrijgen. Daar waar schade wordt veroorzaakt, wordt dat gecompenseerd – zoveel mogelijk via ruilgrond. Als het niet mogelijk is om het bedrijf op de huidige locatie te handhaven, wordt met de eigenaar gekeken naar alternatieve mogelijkheden. Jonge agrariërs zijn in deze grondstrategie en deze opgave geen expliciete doelgroep.’

GS gaat verder niet in op de verwijzing van het BBB-Statenlid naar de huidige onzekere tijden met een steeds grotere roep om de voedselzekerheid in Europa te versterken. ‘Voor elk project of programma wordt een keuze gemaakt uit de mogelijke grondinstrumenten. Volgens de afspraken in de Nota Grondbeleid 2022 gaat dat via besluitvorming in Provinciale Staten.’