Statenlid Overijssel Vooruit: ‘Gang van zaken rond Engbertsdijksvenen is onaanvaardbaar’

Volgens Rosendaal zijn meerdere rechterlijke uitspraken afgelopen jaren niet nageleefd ondanks duidelijke termijnen en opdrachten zoals in een uitspraak van de Raad van State in oktober 2017. ‘Ook zijn Inhoudelijke rapporten en convenanten, die al decennia gereedlagen om samen met het gebied tot realistische en goed onderbouwde afspraken te komen genegeerd.’
Dit voorjaar na een nieuwe rechterlijke uitspraak liet Overijssel weten dat er voorlopig geen beslissing komt over de afstand rond het Twentse Natura 2000-gebied waarbinnen bijvoorbeeld drainage wel of niet is toegestaan. Als verklaring werd verwezen naar onvoldoende duidelijkheid over ondergrondse waterstromen, het hydrologische model, en de effecten van bijvoorbeeld drainage op het natuurgebied.
Te laat besluit
Rozendaal noemt het ‘stuitend’ dat Gedeputeerde Staten ondanks de vernietiging van deze effectafstand door zowel de Raad van State (2017) als de rechtbank Noord-Nederland (2022) jarenlang heeft nagelaten een inhoudelijk herstelbesluit te nemen; ‘De Raad van State had al in 2017 opgedragen binnen 26 weken een nieuw besluit te nemen. De rechtbank bevestigde dit in 2022. Toch bleef een nieuw besluit uit, en pas in april 2025 is — ruim drie jaar te laat — een ontwerpbesluit genomen waarin feitelijk werd besloten om géén nieuwe effectafstand vast te stellen. Dat is pas op 22 juli 2025, in de zomer dit jaar, definitief geworden!’
Rozendaal vindt het ook onbegrijpelijk dat er anno 2025 nog steeds geen deugdelijk hydrologisch model voor het Natura 2000-gebied is ‘terwijl dit reeds door de rechtbank Noord Nederland in 2022 als essentieel gebrek is aangemerkt’.
Volgens het OV-Statenlid is het niet aanvaardbaar dat besluiten die rechtstreeks ingrijpen in de rechtspositie van burgers en ondernemers worden uitgesteld, genegeerd of inhoudelijk leeg blijven; ‘Het structureel traineren van besluitvorming en het negeren van deskundigenrapporten ondermijnt elk vertrouwen in een zorgvuldige overheid en kan en mag niet zonder gevolgen blijven. Het neemt de mogelijkheid weg dat Provinciale Staten zijn taak naar behoren uit kan voeren.’
Haalbaarheid
Rozendaal twijfelt overigens sterk aan de haalbaarheid van de gewenste vernatting van de Engbertsdijkvenen waardoor het bedreigde hoogveen weer moet aangroeien; ‘Hoe verklaart GS dat ondanks de bevindingen uit de Gebiedsanalyse Engbertsdijksvenen (PAS, 2017) – waarin is vastgesteld dat zelfs zonder ontwatering onvoldoende herstel optreedt en de stijghoogte (van het grondwater) structureel te laag is – toch gekozen wordt voor vernattingsmaatregelen die dit probleem niet oplossen?’
Hij wil daarom dat GS gaat onderzoeken of aanpassing van de Habitatrichtlijn mogelijk is ‘nu herstel (van het hoogveen) fysiek onmogelijk blijkt en instandhoudingsdoelen structureel niet gehaald kunnen worden’.
Tekst: Lauk Bouhuijzen
Beeld: Susan Rexwinkel
