Column: Lang leve het team

Van Pluots heb ik zelf nog nooit gehoord, maar het schijnt een kruising van een abrikoos en pruim te zijn. Overigens ben ik blij dat ze überhaupt in het Nederlands antwoord geeft, want als het over bomen gaat begint ze de laatste tijd soms in rap tempo Latijnse namen eruit te gooien alsof dat voor de ‘niet ingewijde’ iets zou moeten betekenen.
Het bovenstaande is een mooi voorbeeld van het voordeel van een team in een complex systeem. Er is altijd wat te doen, maar iedereen kan ook op een eigen moment pieken. Voor dit jaar ben ik uitgepiekt. De groenbemesters staan er mooi op in de velden net als de wintergerst en tarwe. De winterlupine ziet er goed uit, behalve de schoffelfouten waar ik de oude trekker en schoffelbalk de schuld van geef (lag zeker niet aan de boer).
Nu breekt de tijd aan van achterstallige administratie, zorg voor onze inmiddels 3-jarige zoon Lesse terwijl mama bomen plant, en uiteraard wat algehele overpeinzingen over de Biesterhof, ons team, de financiën, de staat van onze bodem en ga zo maar door.
Vierjarig bestaan
Ons vierde jaar zit er bijna op en wat is er weer veel gebeurd. Op sommige vlakken hebben we enorme stappen gezet, terwijl het op andere vlakken juist weer tegenviel. Het was het eerste jaar waarin de akkerbouwgewassen over het algemeen naar behoren presteerden. Alleen de veldbonen vielen erg tegen door de zwarte bonenluis. De goed gewortelde struweelhagen uit 2022 en 2023 zijn lekker doorgegroeid, maar de bomen uit 2024 hadden het dit jaar heel zwaar met de droogte. De natuurvriendelijke oever is eindelijk aangelegd en nu gaan dus ook de eerste echt serieuze stappen gezet worden met het aanleggen van de 5 hectare voedselbos.
Met het team gaat het ook goed. Doordat we de afgelopen jaren veel tijd en energie in het team proces hebben gestopt, communiceren we goed met elkaar en hebben we duidelijke structuren. Dat geeft rust. Nog iets waar we heel trots op zijn is dat we sinds dit jaar een Commanditaire Vennootschap (CV) zijn met een horizontale structuur en middels een stichting geneutraliseerd kapitaal (hierover een ander keer meer).
Vergunningen
Maar de vergunningen, oh de vergunningen… We zijn nu 4 jaar verder en nog steeds hebben we de vergunningen voor onze boerderij niet rond. Het bestemmingsplan van de woning klopt niet met wat wij ermee doen en ondanks dat de wil vanuit de gemeente en de provincie er wel degelijk is om hier verandering in te brengen, is het ons tot mijn grote frustratie en teleurstelling tot op heden nog niet gelukt om dit goed en definitief te regelen. Het is nu zo ver gekomen dat bij mij de frustratie overheerst en dat ik het gevoel heb dat mijn inbreng in dit proces niet meer bijdraagt tot een constructieve oplossing. Afgelopen maandag hebben we dan ook in ons teamoverleg afgesproken dat Claudi dit stokje van mij overneemt op het moment dat de boomplantdagen achter de rug zijn.
Ik ben moe, maar dat mag ook.
Lang leve het team.
De Biesterhof
Howard Koster pacht samen met zijn partner Claudi Rudorf 25 hectare landbouwgrond in Millingen aan de Rijn (GD). Samen zijn zij uitgekozen door burgercoöperatie Land van Ons, dat met geld van leden en investeerders landbouwgrond biodiverser wil maken. Koster beschikt over een SKAL-certificaat en richt zich op biologische landbouw. Wat begon als een woonhuis met 25 hectare landbouwgrond, is inmiddels uitgegroeid tot een levendige boerderij. Het bedrijf richt zich op meerdere takken, zoals onder meer akkerbouw, agroforestry en een CSA-tuinderij.
Koster studeerde biologische landbouw aan de Wageningen Universiteit en ontmoette tijdens die studie Rudorf. Het was een gezamenlijke droom om ooit een eigen boerderij te gaan bestieren. Koster en Rudorf woonden hiervoor in het Duitse Berlijn. Voor Agrio, de uitgever van deze website, verhaalt Koster over het opzetten van een levensvatbare, duurzame boerderij.
Tekst: Howard Koster
Beeld: Howard Koster

