‘Oude IJsselstreek werkt aan Ecologische Hoofdstructuur’

Daarvan is geen sprake volgens de wethouder. Woensdag aanstaande, 14 oktober, wordt de conceptvisie van meer dan 90 pagina’s in de raad behandeld. Daarna is nogmaals inspraak mogelijk waarna het eind januari definitief moet zijn.

Het gaat om een tekening met beschrijvingen in de Visie op Natuur, Landschap en Groene Kernen waarin landbouwgrond plaats zou moeten maken voor ‘bos en bomen’. Gerard Hettelaar, melkveehouder en één van de sprekers heeft het over ontwaarding van de grond. „Het is ónze grond waarop wij moeten boeren, waarop wij werken.” Een boerin weet al hoe het verder gaat. Zij heeft 60 koeien met 50 hectare en zegt dat ze met deze visie niet extensiever kunnen gaan boeren zoals de maatschappij wil. Omdat zij net als de Rabobank in het artikel van Vee & Gewas van vandaag, vreest dat de grondhonger hen dwarsboomt én de grond veel minder waard zal worden.

Claim op de grond

Lars Eringfeld, die van de visie ‘nog net op tijd’ lucht kreeg, zegt dat in de visie staat dat agrariërs het landschap zouden aantasten, en dat hij dat weigert te accepteren. „Help ons liever, we hebben juist grond nodig om te kunnen blijven boeren. Maak een nieuwe start en pak onze uitgestoken hand.”

De vraag die op het plein voor het gemeentehuis rondzoemt is hoe landbouwgrond die met natuurelementen is ingetekend, moet worden omgezet naar natuur. De grote angst van een boerin is dat er een claim ligt op de grond. Enkele boeren uit noordelijker streken zijn uit solidariteit ook naar Gendringen afgereisd. Zij bevestigen die claim, uit eigen ervaring. „Met deze getekende, zogenoemde 'Groene Ontwikkelings Zone' worden ons langzamerhand steeds meer beperkingen opgelegd. Dit wordt Natura-2000 gebied.”

Visie ‘niet samen’ gemaakt

Gebiedswethouder Ria Ankersmit zegt dat zij mét boeren en vele anderen heeft gesproken alvorens tot deze visie te komen. De boeren bestrijden dit, ‘niemand wist van het bestaan van deze visie’ tot afgelopen week. Eén boer had echter wel op één van de drie inspraakavonden, in het Borghuis, nog voor de corona-maatregelen, zijn zorgen geuit, maar daar was volgens hem niets mee gedaan. Ook niet met het e-mailadres dat hij er achterliet.

Een LTO’er zegt dat hij weliswaar toen had inbracht dat landbouwgrond ook echt landbouwgrond moet blijven, maar dat er niet naar hem was geluisterd. Hij spreekt de wethouder aan: „Dus zeg niet meer dat er mét ons is overlegd. Dat is niet zo.”

Ankersmit is niet van plan de visie van tafel te halen als melkveehouder Erik Lubbers haar vraagt het ‘on hold’ te zetten omdat deze visie ook volgens hem helemaal niet tot stand kwam samen met agrariërs.

Gebieden al 20 jaar bekend

Meike en Erik Lubbers zijn vijf jaar geleden door de gemeente uitgekocht en hebben een nieuwe melkveestal gebouwd een paar kilometer verderop, in dezelfde gemeente. Hun nieuwe plek moet volgens hen nu natuur worden. „Daarover was ons vijf jaar geleden niets bekend”, maar Ankersmit zegt dat toen ook al de tekening van het gebied met de Groene Ontwikkelings Zone bestond, én dat deze invulling van het gebied dan ook geen belemmering voor de boeren betekent.

De gebieden, de Groene Ontwikkelings Zone, zijn er volgens de wethouder namelijk al 20 jaar. De Groene Ontwikkelings Zone is in de plaats gekomen van de EHS, de Ecologische Hoofdstructuur waarover destijds wel veel tumult ontstond. Ankersmit: „Die zone heeft de provincíe over ons heen gelegd. Dat komt niet van de gemeente.”

EHS nooit weggeweest

De boeren die de wethouder een rode boodschappentas vol bezwaren aanbieden, vragen waarom de gemeente de Groene Ontwikkelings Zone anders invult dan de provincie. De wethouder antwoordt andermaal dat zij niet aan particulier eigendom komt. „Ook zijn er gewoon nog uitbreidingsmogelijkheden voor agrariërs.”

Op de vraag hoe de boeren aan de ‘450 hectare’ komen die in de gemeentelijke visie zal worden omgezet naar natuur, zegt de wethouder dat dit waarschijnlijk de optelsom is van alle stukken Groene Ontwikkelings Zone die over de grond in de gemeente is ingetekend. Een conclusie is dat de EHS, die al 20 jaar bestaat, nooit van tafel is geweest, en dat deze onder een andere naam alsnog stukje bij beetje gestalte krijgt. Een boer reageert: „Ik denk dat de gemeente zélf niet eens weet dat dit de bedoeling is. Maar wij worden hierdoor wel bedreigd.”

De bestemming is agrarisch, volgens de wethouder; „We willen alléén dat er geen nieuwe grootschalige agrarische ontwikkelingen mogelijk zijn.” Een ambtenaar valt haar bij: „Ook over 20 jaar is het op dit moment niet de bedoeling dat boerenland natuur moet worden.”

Visie niet van tafel

Boeren vragen de wethouder de visie van tafel te halen en opnieuw te beginnen. „Kom kijken. Kom luisteren. Wij willen graag sámen een plan maken.” Maar de wethouder houdt vast aan de visie; „Jullie kunnen de raadsleden bellen om je verhaal te doen. Zij besluiten.”

Bekijk de fotoserie van de trekkertocht naar en de overhandiging aan de wethouder.