Provincie Gelderland ondersteunt experimenteren met eiwitgewassen

Bij eiwitgewassen die hier in Nederland goed geteeld kunnen worden denkt provincie Gelderland met name aan Lupine, veldbonen en Nederquinoa. Die bevatten veel eiwit en passen volgens de provincie in het doel om meer plantaardig en minder dierlijk eiwit te eten daarnaast zou die teelt Nederland minder afhankelijk maken van soja uit het buitenland. Tot slot zetten vlinderbloemige planten stikstof om in voedingsstoffen die ze zelf kunnen gebruiken.

Green Deal

Provincie Gelderland zet in op eiwit van eigen grond omdat ze mee doen aan een Green Deal. In de deal spreken het Rijk en ruim 50 andere partijen met elkaar af de teelt, verwerking en consumptie van Nederlandse eiwitgewassen te bevorderen. De Green Deal komt voort uit de Nationale Eiwitstrategie. Die zet in op de teelt van eiwitrijke gewassen voor menselijke consumptie, het ontwikkelen van alternatieve eiwitten voor mensen en dieren, meer gebruik van insecten, gebruik van reststromen, en meer consumptie van plantaardige eiwitten en minder van dierlijke.

Korte ketens

Helga Witjes, gedeputeerde van Economie en Innovatie vindt dat men efficiënter moet omgaan met grondstoffen. De eiwittransitie draagt volgens de gedeputeerde bij aan een duurzamer voedselsysteem en minder uitstoot van CO2. „Vlinderbloemigen binden stikstof en dragen dus bij aan het verminderen van de stikstofproblematiek. En voor agrariërs kan het verbouwen van lupine, veldbonen of Nederquinoa een aantrekkelijke manier zijn om hun brood mee te verdienen.”

De Green Deal richt zich vooral op korte ketens die meer toegevoegde waarde creëren voor eiwitgewassen uit Nederland. Door in korte ketens te werken blijft er volgens de provincie meer geld over voor de boeren die de eiwitgewassen telen.