Column: Tijd    

Een mooie groep mensen vanuit alle verschillende 7 O’s, (overheden, onderwijs, ondernemers, overmorgen) zijn nu twee keer bij elkaar geweest. We beginnen om 9.15 en eindigen rond 12.30, een behoorlijke tijdsinvestering.

Worsteling

De tweede bijeenkomst stond in het teken van de worsteling. We mochten allemaal de titel van onze worsteling delen in de groep. Met een kleinere groep die zich aangetrokken voelde of waar de titel ongeveer dezelfde worsteling deelde, gingen we uiteen. Er werd een worsteling gekozen en die persoon kreeg 50 minuten de tijd om zijn of haar worsteling te delen. Er was een interviewer die aan de hand van vastgestelde vragen de persoon door zijn of haar worsteling begeleidde. De rest was alleen toehoorder, geen vragen, geen advies, geen opmerkingen, alleen maar luisteren.

Mijn worsteling was toevallig uitgekozen om te delen. En ik had vier toehoorders die mijn worsteling aanhoorde. De laatste vraag van de interviewer was of je nog iets van je toehoorders wilde, advies, tips oid. En het bijzondere was dat ik die behoefte helemaal niet had. Het was zo fijn om de tijd te krijgen om je worsteling te delen. Dat je de tijd krijgt om je verhaal eens echt te kunnen delen, dat gebeurt niet zo vaak. Zeker niet in een werk gerelateerde omgeving.

Beweging

Ik had het gevoel die ochtend dat ik echt kon verbinden. Echt mijn hart openzetten en echt mijn pijn, irritatie en frustratie delen. Ook om te delen hoe ik dat vervolgens wel kan wegzetten of gebruiken om er beter van te worden of stappen kan zetten. Ik kwam tot inzicht dat ik vaak juist extra de worstelingen op zoek. Ik weet ook waarom ik dat doe, alleen daar waar de worsteling plaatsvindt ontstaat verandering en beweging.

Ik merk dat er vaak bij velen het gebrek aan tijd is omdat ze opgegeten worden door agenda’s, vergaderingen, deadlines, thuissituaties, kortom het systeem. Maar juist nu bij al die veranderingen die we op ons af zien komen, juist nu is het belangrijk om echt naar elkaar te luisteren en de tijd te maken voor een ander of de tijd te durven nemen voor je verhaal. En er zijn worstelingen genoeg bij eenieder om te kunnen delen.

Kop koffie

We gaan een mooie periode tegemoet. De agenda’s worden naar de vakantie toe iets leger, de drukste voorjaarswerkzaamheden zijn afgerond. De vakantietijd is vaak een tijd van bezinning en reflectie. Neem eens de tijd om af te spreken met iemand je heeft geprikkeld of waar je interesse is gewekt. Niet met je naasten maar juist met iemand die je nog maar een paar keer hebt ontmoet of alleen vluchtig spreekt. Maak een afspraak voor een kop koffie en een gesprek, of ga lekker wandelen. Probeer dan eens alleen maar te luisteren of deel je verhaal en vraag aan diegene of hij of zij iets van jou terug wil horen en wat dan precies; advies, reflectie, compliment. Durf eens echt te verbinden.

Ik heb direct een paar afspraken gemaakt met een aantal mensen die mij geprikkeld hebben. Ik heb weer ervaren hoe fijn en waardevol dat is om echt te ontmoeten en verbinden.

Groet,

Heleen

(Wil je meer weten over hoe en wat? Stuur me dan even een persoonlijk bericht)

---

Heleen Lansink-Marissen

Heleen Lansink-Marissen schrijft maandelijks een column voor de website van Vee & Gewas. Ze heeft samen met haar man Rogier een melkveebedrijf in St. Isidorushoeve, een dorp in de gemeente Haaksbergen (Overijssel). Lansink-Marissen ziet zichzelf als een onafhankelijke verbindende boerin, die graag de dialoog aangaat over uiteenlopende onderwerpen. Dat doet ze onder meer via een vlog, blog en ook lezingen en rondleidingen op haar bedrijf maar meer nog daarbuiten. Ze is ook te volgen op Twitter: @HeleenLansink.