Nieuwe Topmaïstelers Waterink aan de slag op het maïsland

Zaaibed aanrijden met dubbellucht

„Maïs kun je maar één keer in het jaar telen. Daarom kunnen we ons geen tegenslagen permitteren”, stelt Jan Henk Waterink die samen met zijn broer Roelof Jan een melkveebedrijf heeft in Beerzerveld (OV). Of het nu om grondbewerking, bemesting, bespuiting, rassenkeuze, of één van de andere facetten in de maïsteelt gaat, de broers maken overal weloverwogen keuzes. Daarbij durven ze tegen de gangbare praktijk in te gaan. Dat begint al bij het ploegen van de grond. Jan Henk: „In de omgeving worden veel maïspercelen gespit. Wij kiezen er bewust voor om te ploegen. Spitten zorgt voor een te fijn zaaibed, wat bij droogte gaat stuiven en bij een nat voorjaar snel dichtslempt. Door wat grovere kluiten te houden, heb je een betere capillaire werking. Ook rijden we, voor het zaaien, met de trekker met dubbellucht spoor aan spoor over het perceel. Zo houdt het zaaibed beter contact met de ondergrond.”

Maïs nog overeind door kalibemesting

Aan de hand van de bodemanalyse wordt zo nodig bekalkt, al is dat niet snel aan de orde omdat ze ook kalk in de ligboxen strooien. Die komt via de mest uiteindelijk op het land terecht komt. In het voorjaar wordt 42 kuub drijfmest gereden, die vooraf is bemonsterd. Vervolgens wordt daarop de bemesting van stikstof en kali uit kunstmest berekend. „Kali is belangrijk voor de stevigheid. Dat hebben we vorig jaar wel gemerkt. Op veel percelen waaide de mais om, terwijl die van ons nog recht overeind stond.”

De veehouders durven gerust wat nieuws te proberen. Dit jaar zaaien ze voor het tweede jaar een maïsras (LG 31.218) met de ‘Starcover-coating’, een coating die moet zorgen voor betere opname van mineralen uit de grond. „Wij konden vorig jaar duidelijk merken dat de maïs met coating een beter ontwikkeld wortelstelsel had. Dit komt de opname van met name fosfaat ten goede”, zo stelt Waterink.

Zelf spuiten

De broers spuiten de maïs zelf. Daarbij hebben ze goede ervaring met een bodemherbicide, die ze een dag na zaaien op het land spuiten. „Het is veel goedkoper en het komt voor dat we met één bespuiting toe kunnen”, legt Jan Henk uit. De kanten bespuiten ze wel een keer extra omdat de meeste onkruiden vanuit de kanten beginnen.

Als vanggewas kiezen ze bewust voor rogge. „Die wortelt dieper dan Italiaans raaigras en daarmee vang je meer stikstof uit de bodem. Ook heb je in een korte periode veel meer massa.”