Column: Transfernieuws

Net zoals elke zomer vind ik het heerlijk om te genieten van de lege agenda, het late eten, het iets langer in bed liggen s ’morgens. Maar nu, in het laatste weekend voordat ze allemaal weer naar school gaan kan ik ze de deur wel uitkijken Omdat het voorgezet onderwijs voor een deel in regio midden huisvest en de basisschool in regio noord zijn onze kinderen in wisselende samenstellingen al met al tien weken bij huis geweest. Dat vind ik best lang.

Waardevol

De afgelopen twee weken ben ik alweer voorzichtig een beetje weer aan het werk geweest. Zo mocht ik samen met Dirk Duijzer en Harmke Schrijver het nieuwe schooljaar van de Aeres Hogeschool openen met een contemplatieve dialoog (google maar even). Een eye-opener voor mij was toch weer dat de groep van 200 docenten ook een weergave is van de samenleving zodat alle verschillende perspectieven naar voren kwamen in de vragen die wij kregen uit de zaal. Doel van deze ‘tool’; hoe voer je het moeilijke gesprek en kun je blijven luisteren naar de perspectieven van anderen in een sterk gepolariseerd debat over de landbouw, heel waardevol.

Ook heb ik weer een deel van de Online Boerenversneller ingesproken. Een online lesprogramma voor boeren die met hun bedrijf willen onderzoeken wat hun plek is, wordt of kan worden in tijden van de veranderende wereld van landbouw en voedsel. Een mooi programma van de Foodhub en De Nieuwe Boerenfamilie. Het inspreken van deze lesmodules was aardig buiten mijn comfortzone, dus ik ben weer helemaal scherp om aan de slag te gaan. Het was hard werken.

Verbinden

Maar nu de titel van deze column, transfernieuws: ik ben per 1 september begonnen als ‘adviseur Landbouw’ bij de provincie Overijssel. Een nieuwe plek en rol voor mij na jaren van zelfstandig ondernemerschap bij De Melktapperij, mijn eigen business. Ik merk bij mezelf dat ik zin heb om de werelden van praktijk en beleid beter aan elkaar proberen te verbinden als vertaler. Proberen om kennis vanuit de praktijk binnen de provinciehuismuren te laten landen. En daarbij natuurlijk ook de wereld van beleid beter te kunnen begrijpen.

Naast zin voel ik ook wat gezond ongemak, de overheid is voor ons hier thuis op de boerderij niet altijd de meest makkelijke partner geweest. Het voelt een beetje als supporter van FC Twente in het vak tussen de Eagels-supporters. Ik hoop dat het ongemak snel plaatsmaakt voor een vruchtbare samenwerking. Samen met de boeren, belanghebbende, keten en overheid bouwen aan een volhoudbare (nieuwe) rol en/of functie voor de agrariër op het platteland.

Ik blijf deze column aanhouden, dus ik neem jullie vast mee in mijn persoonlijke bevindingen.

Nuffield

Wil je jezelf nu ook eens flink uitdagen, net als ik, om je perspectief eens even flink op te rekken? Maar je bent niet direct op zoek naar een nieuwe baan, je kunt je ook aanmelden voor een Nuffieldscholarship, de inschrijving staat nog open tot eind september. Het is een fantastische kans om met jou eigen onderzoeksvraag de wereld rond te reizen in een fenomenaal internationaal netwerk.

Kijk snel op de site en schrijf vanavond nog je aanmelding. En 1 tip; het past nooit. Maar als je alle scholars terugvraagt; Ja het is een uitdaging om weg te komen van de boerderij (je bent immers onmisbaar), maar het levert zo veel meer op! Dit motto hou ik dan ook maar vast als ik deze week voor het eerst begin bij de provincie.

---

Heleen Lansink-Marissen

Heleen Lansink-Marissen schrijft maandelijks een column voor de website van Vee & Gewas. Ze heeft samen met haar man Rogier een melkveebedrijf in St. Isidorushoeve, een dorp in de gemeente Haaksbergen (Overijssel). Lansink-Marissen ziet zichzelf als een onafhankelijke verbindende boerin, die graag de dialoog aangaat over uiteenlopende onderwerpen. Dat doet ze onder meer via een vlog, blog en ook lezingen en rondleidingen op haar bedrijf maar meer nog daarbuiten. Ze is ook te volgen op Twitter: @HeleenLansink.