Op melkveebedrijf Baneman in Geesteren (GD) vonden recent veel veranderingen plaats. Ze schakelden om naar biologisch, er werd een seizoensgebonden afkalfpatroon geïntroduceerd en er verrezen diverse houtwallen op en rond het bedrijf.

Na maanden (moeizaam) groeien zit de snijmaïs op sommige plekken binnen enkele dagen of uren alweer in de kuil. Het samenspel tussen loonwerker, melkveehouder en machine levert fraaie plaatjes op. De uitdagende teeltomstandigheden zijn hét gesprek.

Jos ter Huurne uit Hengevelde (OV) heeft altijd gefocust op snelle genetische vooruitgang bij zijn melkkoeien. Inmiddels is hij tevreden met zijn veestapel. Hij heeft de switch gemaakt van Belgisch Witblauw naar Black Angus in zijn gebruikskruising.

Vleeskuikenhouder Martin Nijkamp was lang sceptisch over vleeskuikenconcepten, waarin de slachterij de broederij en voerfabrikant voorschrijft. Toch ging hij overstag. Dit bevalt beter dan verwacht. „Ik heb zoveel werkplezier, dit houd ik nog jaren vol.”

Taxateur Albert van der Veen van de Snijmaïskern Markelo trekt jaarlijks met collega’s eropuit om van percelen snijmaïs het aantal punten vast te stellen. Onlangs hebben kopers en verkopers al een prijs afgesproken: 2.000 euro voor snijmaïs van 100 punten